Day #7 - Slumps and Soccer
We begonnen onze dag in de sloppenwijken van Nyeri. Deze liggen recht tegenover het schoolcomplex. In een vallei spreidt zich een deken van hout en golfplaten uit, zo ver je kan zien. Door het dal loopt een rivier waar de vrouwen hun was doen. We schuiven omlaag en passeren een kudde geiten. Wanneer we omhoog klauteren zien we wat de sloppenwijk voortbrengt; kinderen. De hele dag voor je hut zitten gaat ook vervelen, en wat is er nou leuker dan kinderen maken?! We kunnen de tientallen handjes niet tellen en schudden ze maar gewoon vriendelijk. Na 45 miniten lopen zien we de hutjes langzaam overgaan in stenen huizen en begunt het Nyeri zoals we het kennen vorm te krijgen. Vanuit daar nemen we de matatu terug naar school.
Na een heerlijk kopje beter-word-thee en een spaghetti-lunch vertrek ik met 8 deelnemers naar de Green Hills, een hotel in up-town Nyeri. We kijken onze ogen uit. Er was geen betere combinatie mogelijk geweest om de verschillen tussen arm en rijk duidelijk te maken. Eerst de sloppenwijk en nu een hotel vol welgestelde kenianen die rusig een cola drinken aan de rand van het zwembad.
We duiken in het ijskoude water en bestellen een bord patat met vlees. Ikzelf ga voor een kopje koffie, dat is inmiddels ook al bijna een week geleden. Het deed ons allemaal even goed in een schone omgeving te zijn.
Terug op school eten we al gauw. Dit omdat de wedstrijd België – Argentinië om 19:00 begint en we die graag zouden kijken. De meiden kijken geen voetbal dus in onze common room wordt druk gezongen en gedanst. Mijn stem is inmiddels compleet verdwenen dus zelf voegde ik daar weinig aan toe. Om 23:00 zal Nederland het opnemen tegen Costa Rica en daarom rijden we tegen 21:00 met ons oranje-tenue richting het White Rhino Hotel. Alle meegesleepte Kenianen krijgen gauw een t-shirt in nun handen gedrukt en zo lijkt het net of we in een Nederlandse kroeg staan. Om voor mezelf te spreken; zo’n wedstrijd is een grotere aanslag op je zenuwen en gestel dan een reis naar Afrika. Maar dankzij de prachtige ‘saves’ van onze Tim Krul liggen wij tevreden weer in ons bedje.
