Day #45 - KTV, de karaoke-hemel

Vandaag ga ik mijn Topclass budget verdienen. Voor het excellentietraject op mijn school doe ik een klein onderzoekje naar de verschillen tussen hosices in Kenia, Nederland en Singapore. Daarom ben ik vandaag op bezoek bij de CEO van HCA hospices in Singapore. Hij geeft antwoord op al mijn vragen en ik luister met stijgende verbazing. Alles is hier zo verschrikkelijk goed geregeld! Na dit interview leidt een van de werknemers me rond in het gebouw. Naast 5 thuiszorgteams die elke dag de stad doorkruisen biedt HCA dagopvang voor mensen die zich goed genoeg voelen. Het was erg leerzaam en ik heb zin om aan mijn artikel te beginnen.

Bij thuiskomst vind ik de mannen nogsteeds in het hostel. Dat komt goed uit, ik kan meteen aansluiten. We gaan lunchen met Eunice. Het is wederom heerlijk, ik ga het eten hier echt missen.
Dan is het tijd om wat cultuur te snuiven. 2 jaar geleden zijn er een soort botanische tuinen gebouwd die in de avond prachtig verlicht worden. We lopen even rond, het is erg mooi maar de werkelijke attracties zijn ontzettend duur. Gelukkig is er ijskoffie.
Bij schemer wagen we het erop, we lopen naar de ‘skywalk’. Een loopbrug tussen de begroeide torens door waar we voor $5 overheen mogen lopen. Het park is echt een sprookje. Prachtig verlichtte planten en torens, een mooi muziekje erbij. We vallen met onze neus in de boter, de lichtshow begint net. Eigenlijk wil ik er niet meer weg..

Maar er moet nog gegeten worden. Dat doen we bin Yoshinoa. Een Japanse fastfood keten waar de mannen dol op zijn. Ik kan niet zeggen dat dat onterecht is.

Victor en Eunice nemen ons mee naar KTV. Een heel bijzonder karaoke-concept. Je huurt een kleine lounge met je eigen karaoke installatie en mag tot 5:00 alles zingen wat er bestaat. Eunice kan prachtig zingen in het Chinees. De mannen doen hun best op hitjes uit de jaren ’90. Zo wisselen we de microfoon af tot 3:00. Wát een concept, zou het werken in Utrecht?