Day #6 - Not so very fast running

Geen werk vandaag. We gaan sporten! De hele dag is het veld rond de school bezaaid met 1600 kinderen die megasnel rennen over de atletiekbaan en hun klasgenootjes die ze aanmoedigen vanuit de 4 ‘tribunes’.
Alle kinderen zijn verdeeld over 4 teams. Leopard (blauw), Cheeta (rood), Lion (geel) en Tiger (groen). Ze moedigen de teams aan met gejoel en geschreeuw. Het lijkt te werken want de kleine blote voetjes vliegen razendsnel over de baan.
Ook wij mogen meedoen. In vol ornaat oranje, mét vlaggen, komen we het veld op. Erik en Stella zijn de eerste dappere dodo’s die de uitdaging aangaan. Ze rennen voor hun leven om niet af te gaan. Team orange for the win!
Na het rennen is het tijd voor een wedstrijdje touwtrekken. Wanneer we eindelijk aan de beurt zijn verbazen we jong en oud, we winnen met overtuiging. Een oranjefeestje barst los.
Zelf doe ik nog een poging tot estafetterace die het noemen niet waard is. Gelukkig haalde Folkert mijn verknoeide tijd ruimschoots in met een heftig sprintje in superman-stijl, met de Nederlandse vlag als cape. Compleet buiten adem bekeek ik het schouwspel vanuit het gras naast de baan.

De prijsuitreiking is uitgesteld naar dinsdag want er moeten nog wat wedstrijdjes afgemaakt worden, later..

Na een flitsbezoek aan het internetcafe belandde ik in de keuken. Er waren al chapati’s gemaakt en ik hielp nog even met de laatste voorbereidingen. Zoals altijd lieten de chapati’s zich goed smaken.

Het check-out rondje was weer indrukwekkend. Mooi om te horen war iedereen opvalt op zo’n dag. Iedereen beleeft de reis op zijn eigen manier, met dit rondje kunnen we even in elkaars hoofd kijken en leren we nog meer van de dag.

De zon van vandaag was lekker maar heft me ook een goede dosis hoofdpijn bezorgd. Samen met de graaf-spierpijn en de airco-verkoudheid is het wel de moeit om met een paracetamolletje mijn bed in te kruipen. Adios!